Esperanto en Ŝlesvig-Holstinio: Preni kafon

Telefonante kun mia filino, mi iam rigardas al la domo de la kontraŭa stratflanko. Tie estas la fama (nu jes, fama en nia urbeto) kafejo »Pustekuchen«.

(La kafejo Pustekuchen en Wittdün)

Oni ofertas varmegan kafon, altkvalitan matenmanĝon, bongustajn tortojn kaj afablan rideton. Jen venas grizhara, mezaĝa viro el la pordo. Li estas la posedanto de vendejo de ludiloj kaj turismaj memoraĵoj. En la mano li portas kruĉeton da kafo, tion mi rakontas al mia filino. Ŝi konsentas, ke la kafo de ĉi tiu kafejo estas tre bona, kaj rakontas, ke eĉ S. aĉetas sian laktokapuĉan kafo tie - kaj nur tie -, ĉar ili preparas ŝian kafon ĝuste laŭ ŝia gusto. S., ŝi estas kasistino en la apuda ĉiovendejo, havas tute propran gusto pri kafo, aĉetas nur unusolan specon de muelita kafo, kiun oni mendas pogrande nur por ŝi en la alia, la »malgranda« ĉiovendejo. S. ŝatas min, mi scias tion, ĉar ŝi foje donacis al mi papersaketon da »ŝia« kafo. Mi sentis min sanktigita.

Mia filino diras, ke ŝi plej volonte aĉetas kafon ĉe la granda konata ĉeno de pretmanĝejoj. Tiu kafo estas bongusta, kaj la gevendistoj aldonas peceton da biskvito. La duan lokon de ŝiaj plej ŝatataj kafovendejoj okupas speciala kafo-vendeja ĉeno. Tiu kafo ankaŭ estas tre bongusta, sed unu el la vendistinoj estas malafabla kaj ne donas dolĉaĵon al mia filino. Kaj, diru, iu, kiu ĉiusemajne du- aŭ trifoje aĉetas kafon, havas rajton je sia dolĉaĵo, ĉu ne?

Sur la pramoj, kiuj veturas inter la ĉeflando kaj la insuloj, oni ricevas biskviton aldone al taso da kafo nur post la dekunua horo. Do - ne veturu tro frue, se vi ŝatas kuketojn.

Kaj mi? Mi trinkas kafon kun lakto kaj dolĉigilo. Nur freŝe brogitan, tre bongustan kafon mi trinkas pure, nigre, sen iuj aldonaĵoj.

Kunmetaĵoj:

Montag, 4. Juni 2012

Preni kafon